در آغاز، احساس پوچی و سرخوردگی و ناکامی -انگار انقلاب از دستمان رفته است. ما شکست خوردهایم از رژیمهای مستبد، از ساختارهای مردسالارانه و از ترسهای خودمان. و چیزی بر جای نمانده جز خواهشِ تسلیم نشدن. هستهی اصلی داستان، خیابان انقلاب در مرکز شهر تهران است، نماد مقاومت زنان ایرانی از سال ۱۳۵۷ به اینسو، جایی که تنها ابزار اعتراض میشوند، سلاحهایی در مبارزه برای آزادی و عدالت. داستان از سال ۱۳۹۶ با اعتراض شجاعانهی ویدا موحد آغاز میشود و با رجعت به خیزش زنان در سال ۱۳۵۷، به اعتراضات گسترده پس از مرگ مهسا- ژینا امینی در سال ۱۴۰۱ میرسد
مردم بدنهایشان را همچون سپری در دفاع از خود در برابر ظلم به کار میبرند، رقصان در خیابانهای تهران خواستار تغییرند و در برابر خشونت دولتی میایستند. و پس از سرکوب به ویرانهها و خانههای متروکه پناه میبرند، مکانهایی که به بایگانی مقاومت تبدیل میشوند، و در آنها ایدههای نو و تئاتری نو سر بر میآورد — تئاتر شوریدن. این تئاتر از مبارزه برای آزادی میگوید، از زنانی که نسل اندر نسل ستم رفته بر خود را به چالش میکشند و در این کوشش صدایشان را باز مییابند
Am Anfang stehen Leere und Niederlage – die Revolution scheint verloren, gescheitert an Regime, patriarchalen Strukturen und Ängsten. Doch der Wunsch, nicht aufzugeben, bleibt. Im Zentrum steht die Revolutionsstraße, seit 1979 Symbol des Widerstands der Frauen im Iran. Hier werden Körper zum Ausdruck des Protests, zu Waffen im Kampf für Freiheit und Gerechtigkeit. Die Geschichte beginnt 2017 mit Vida Movaheds mutigem Protest und spannt den Bogen zurück zu den Frauenaufständen von 1979 sowie zu den Protesten nach Mahsa Jina Aminis Tod 2022.
Menschen setzen ihre Körper ein, um sich gegen Unterdrückung zu wehren, tanzen auf Teherans Straßen, fordern Veränderung und trotzen der Staatsgewalt. Ihre Rückzugsorte – Ruinen und verlassene Häuser, die zu Archiven des Widerstands werden, wo neue Ideen und ein Theater des Aufstands entstehen. Dieses Stück erzählt vom Kampf um Freiheit, von Frauen, die Generationen der Unterdrückung herausfordern und ihre Stimmen finden.
در پاییز ۱۴۰۱ همزمان با خیزش زنان، آیت نجفی در تهران مجموعهای از کارگاههای زیرزمینی تئاتر را هدایت میکرد. این پروژه از سال ۱۴۰۲ با پیوستن جمعی از هنرمندانِ سایر کشورها به گروه در برلین ادامه یافته است
Im Herbst 2022 leitete Ayat Najafi in Teheran während des Frauenaufstands eine Reihe von Untergrundtheater-Workshops. Aus dieser Arbeit entstand ein Ensemble, das er seit 2023 in Berlin mit internationalen Künstler*innen weiterführt.
Premiere
- 27.2.2024
Nächste Termine
- 27.2.2025, 20:00
- 28.2.2025, 20:00
- 1.3.2025, 20:00
- 2.3.2025, 18:00
Eine Produktion von Ayat Najafi und Arta Atelier Kollektiv in Kooperation mit dem Ballhaus Ost und Theater an der Ruhr, gefördert durch den Hauptstadtkulturfonds. In Zusammenarbeit mit Goethe-Institut im Exil. Mit freundlicher Unterstützung durch das Château de Monthelon.
